DAYIN SEVİNDİRİK OLMUŞ
Madanoğlu cuntası: 1960 darbesini CHP adına tezgahlamıştı.
-Biz İsmet Paşa’nın kiralık askerleri değiliz. İhtilâli onu iktidar etmek için yapmadık.”
Diyerek maraza çıkartan 14’ler grubunu, cunta içi bir darbeyle kolayca tasfiye ettiler.
Silahlı bir engelden kurtulan İnönü’nün keyfine diyecek yoktu.
Millet toparlanmadan iktidarı kapmak istiyor:
-“Seçime gidiniz. Hemen seçime gidiniz. Bir an evvel seçime gitmekte sayısız faydalar vardır” söylemleriyle cuntayı sıkıştırıyordu.
Kankalar anlaştması kolay oldu.. Ganimet boldu.
ABD’ye soğuk binlerce subay, ordudan tard edildi.
Keza, CHP’ye yakın olmayan veya tarafsız yüzlerce üniversite hocası kovuldu.
Darbenin göstermelik liderine cumhurbaşkanlığı payı ayrıldı.
Diğer darbeciler ömür boyu garantili ”tabii senatörlük” nîmetiyle yemlendiler. .
Paşa’nın hedef ve hissesinde iktidar vardı...
Ya millet razı olmazsa?
Bu ihtimal de düşünüldü.
Muhalif seçmenin oylarını bölüp sandıktaki gücünü kırmak,
Ayrıca Bölükbaşı’na kaymasını da engellemek için:
Ekrem Alican’a Yeni Türkiye Partisi;
Ragıp Gümüşpala Paşa’ya da , Adalet Partisi kurduruldu.
Menderes alelacele asılmak suretiyle öldürüdü. Gözdağıydı.
Ama olmadı...
CHP topu topu bir koalisyonluk oyu zor.aldı. Hepsi bu.
Şimdi aradan altmış iki yıl geçti.
Üç nesil demektir.
Millet, şahsına yapılan o hakaret ve zulmü hiç unutmadı.
Faturayı CHP’ye keserek hep tetik durdu.
Onar yıllık ABD müdahaleleri ve bazı zor zamanlarda: “Belki düzelmiştir” ümidiyle
‘küçük oy artırımlı sınamalar dışında yüz vermedi. Tek başına bir iktidarı ise: Asla.
Bunların kafası
Hâlâ o kafa. Umutsuz vaka...
85 yıl geriden geliyor.
Halbuki köprüler altından çok sular aktı
Ne zamanımız, o zaman;
Ne Baykemal, İnönü. Ne de
Toplumumuz 60’ların toplumu..
Dayın oralarda kalmış. Seçim de seçim diyor.
Cemal Gürsel’in Paşa’yı kasıtla dalga geçip:
‘’Gerdeğe girecek delikanlı kadar heyecanlı ve aceleci...’’ Dediği gibi
Bu da sevindirik olmuş...
İhtirası eteklerine zil çaldırıyor.
Yalan, dolan,
İftira ve çarpıtmalarla, afetten iktidar devşirmeye kalkıyor.
Kimsenin:
“Maazallah!
Bu deprem, şu altılı masanın bremen mızıkacılarına denk gelseydi hâlimiz nice olurdu?”
Gibi basit bir soruyu muhakame etmeden:
Tıpış tıpış giderek
oy vereceğini sanıyor.