İNSAN, BİR DAMLA SU ve BİR DAMLA UMUT
Her zaman yenemezsin
Bazen de yenilmek gerek
Hem de ‘cücelere’
Hayatın içinde bu da var
Nasıl ki ‘devleri yendiğin zaman’ her şey bitmiyor
‘Cücelere yenildiğin zaman’ da hiçbir şey bitmeyecek
Hayat gene devam edecek
Kâh başaracak, kâh tökezleyecek, kim bilir belki de düşeceksin ama kalkmasını da bileceksin.
Kalkacaksın da…
‘Bundan sonra her şey bitti!’ demeyeceksin
Dediğin de
Ya da buna inandığında
İşte o zaman bitecektir her şey
Güçlü olmanın içinde inanmak var, inanmak, sonuna kadar, şüphe etmeden, şüpheni sürdürmeden.
Kimi kitapları aç bir bak
Özellikle tarih kitaplarını
Aradığın çoğu şeyler orada, sana yol gösterecek, inanç aşılayacak, iradeni güçlendirecek şeyler.
Kendilerinden 3 kat, 4 kat hatta 5 kat orduların karşısında ayakları titremeyenler, inançları sarsılmayanlar, geri adım atmayı aklından geçirmeyenler ve sonunda ‘zaferin’ o muazzam hazzını yaşayanlar sana örnek olmazlar mı?
Olur elbet, olacaktır da
İşte bu güç olmalı seni ayakta tutan
İhtiyacın var mı?
Var
Geceyi bilirsin, karanlık, şüpheli, çaresiz geceyi
Fakat
Birkaç saat sonra
O ‘yüzüne gülümseyecek olan güneş doğuyor’ geceyi parçalayarak, karanlığı yırtarak, yepyeni umutlar sunarak.
Güneş tesadüfen mi doğdu?
Karanlık kendi kendine mi yok oldu?
Hayır!
İnsan hayatında tesadüflere yer yoktur, her şey tesadüf gibi görünse de…
Şuna inanmalısın ki, yaşadığın bu dünyada yalnız gibi görünsen de asla yalnız değilsin…
Önce seni var eden, var
Sonra umudun, iraden, gücün, aklın, sevgin
Bunlar az bir şey mi?
Hayır!
İşte bunu unutma!
Kapkara bir geceye yatıp da, nur saçan güneşin ışığına uyanan binlerce insanın varlığı bir gerçek değil mi?
Ve sen de bir insansın
Seni bekleyen de aynı şeyler,
Önce kafanı kaldır, ileriye bak, boşluğa bir gülümse, gerisi kendiliğinden gelecektir.
İnan bana…