UTANMAMA NE GEREK
Çamur taştan yapılan evde doğduk,
Kundağımıza toprak öllük koyduk,
Merteklerede bakarak büyüdük
Bizler buyduk utanmama ne gerek.
Çamaşırımızı bezden yapardık,
Tahta beşiği komşudan alırdık,
Beşiğe delikli boncuk takardık,
Bizler buyduk utanmama ne gerek.
Bir döşektede beş kişi yatardık,
Üstümüze yamalı bez atardık,
Ocaklarda tezekleri yakardık,
Bizler buyduk utanmama ne gerek.
Babam çalışıp bizlere bakardı,
Geceleri yatmaz erken kalkardı,
Bazı günler olurduki ağlardı,
Bizler buyduk utanmama ne gerek.
Tarhananın çorbasına dalardık,
Çalışan anama azık salardık,
Yemek yeme için erken kalkardık,
Bizler buyduk utanmama ne gerek.
Önlük olmadan mektebe giderdik,
Şafakta kalkıp ekmekler ederdik,
Akşam yorgun argın eve gelirdik,
Bizler buyduk utanmama ne gerek.
Hamiş yaşadığı günü anlatır,
Don kazanında hedik kaynatır,
Gece evi gaz lambası parlatır
Bizler buyduk utanmama ne gerek
Mustafa HAMİŞ
Ressam şair