Dalga mı geçiyorsun elbette öğretmesini isteriz?
diyenlere ufak bir hatırlatma: aslında zaten yapıyoruz! Hem de oldukça ustaca. Hadi, -hepimiz yapıyoruz- gibi iddialı bir laf yerine -çoğumuz yapıyor olabiliriz- diye mütevazıca bir seviyeye taşıyalım lafı.
Adı üstünde değil mi zaten, "Hayalimdeki Aşk" ya da "iki ayrı beden de bir bütün olmak" başlıklı bir senaryoyu gerçek hayatımızda sahnelemeye başlarsak neler yaşarız?
Yıllarca hayalini kurduğumuz, tüm detaylarıyla senaryolaştırdığımız aşk, karşılaştığımız yaşadığımız ilişkilerle biraz olsun benzerlik içerdiğinde değil mi?..
yok bu oyuncu değil, sıradaki!
diyenlerden misiniz yoksa..
bi de şu pelerini takıp mı çeksek aynı sahneyi?
diyenlerin grubundan mısınız? Konu başlığımız gereği bu son grubun üyelerinden biri olduğumuzu anlamak için yapmamız gereken test; beklemeye ne kadar "SABRIMIZIN" kaldığını ya da ne kadar daha "UMUTLU" olduğumuzu ölçmemiz yeterli olacaktır.
Bu oranlar gerektiğinden az miktarda çıkıyorsa sizde usta bir heykeltıraş oldunuz ya da adaysınız demektir.
Aşkın heykelini itinayla yapıp ona aşık olabilirsiniz.
Elbette ilk bakışta keyifli gibi görünüyor ancak zamanla -kendi senaryomuzu sahneleyenle iletişim halinde olduğumuzun farkına varıyoruz. Bu farkındalık da, farkında olmadan kendi var ettiğimiz heykele, bizim tasarladığımızın dışında davrandığını için kızmamıza sebep oluyor.
Bizim senaryomuzun dışında bir harekette bulunması, o sahneyi yeniden çekmemize imkan olmadığı için "HAYAL KIRIKLIĞI" yaşamamızı sağlıyor. Aslında haksızlık yapıyoruz. Bizim tasarladığımız kostümü, bizim yazdığımız senaryoyu, bizim ürettiğimiz hayali canlandırması için o karaktere biz hayat verdik. Şimdi "kendi gibi davrandığı" için beğenmiyor olabiliriz.
Hepimiz aşkın heykelini çok da güzel yapıyoruz aslında!
Ancak bir kısmımız zamanla heykel yapmadaki ustalığımız kadar o heykeli canlandırma konusunda yeteri kadar mucizevi bir yeteneğimiz olmadığını da keşfediyoruz.
Öpsek de, sevsek de, deliler gibi aşık olsak da canlandırmada sorunlar gördüğümüz zaman hırçınlaşıyoruz ama bunun da bir faydası olmuyor herhangi bir hayat belirtisine sebep olmadığı için..
Elimizde çok seçenek yok. Gerçeğimizde ki aşk için sahip olduğumuz ilişkiye hayalimizdeki aşk filtresinden bakmamayı becermeliyiz..
Yoksa kaç ilişki yaşayabilir ki bir insan? kaç kez bu da olmadı sırada ki diyebilir ki? toprağın nadasa bırakıldığı gibi kalbi de biraz bırakmalı..
Sevdiğimiz; bizim beğenerek kusursuzca tasarladığımız kostümü giydiği için değil beğenmekte zorlandığımız sahip olduğu kusurları olan kostümüyle sevdiğimiz olmalı..olmalı ki aşk olmalı..
Yoksa ne kadar usta olursak olalım o yapmaya çalıştığımız heykel bir gün başımızda paralanır..Sevgiyle aşkla kalın.
SOSYOLOG: Melek YORGANCI
Tlf :546 228 32 42 Gmail:[email protected]
