İnsan Ve Nefis
Dr Seyfi ŞAHİN
Bir kişi ölünce bedeni kalır.
Peki bir an önce diri idi.
Üzerinde büyük bir enerji vardı.
O enerji nereye gitti?
Hiçbir yere gitmedi.
Enerji kaybolmadı ki,
O enerji o kişinin ruhu idi, bedenden ayrıldı.
O ruh, sadece o kişi için yaratılmıştır. Özeldir.
O ruh şuur sahibidir. Ne yaptığını bilir.
Ancak onun dalga boyu bize bildirilmemiştir.
İnsanlar hiçbir araçla tespit edemez.
***
Ruh Yaratan’(cc)ı tarafından bir akitle hür hale geldi.
Bu sözleşme, Ben Yaratanınız mıyım?, Sen kul musun? Dendiğinde;
Ruhlar: “Evet=beli= bela” dediler.
Bu olaya galü bela denir.
Bu sözleşmede ruhlar, Allah’ın yasaklarından sakınacaklarına,
Emirlerini tutacaklarına,
İyiyi, güzeli, doğruyu, hak ve adaleti seveceklerine,
Söz verdiler.
İster, inanan mümin, ister kafir ve ister münafık olsun,
İyiyi, doğruyu, güzeli, hak ve adaleti sever.
***
Allah çamurdan bedeni yarattı.
Bu çamur dünyadaki bütün minerallerdir.
Beden yaratılınca,
Özel yaratılan bedene özel kendi ruhu monte edildi.
Çünkü reseptörler birbirine uyuyordu.
Nasıl hiçbir insan bedeni diğerine benzemezse,
Ruhlar da aynıdır.
Ruhlar dimağa ( kortex) yerleştirildi.
Bedeni de şuuraltı(subkortikal) merkezler yönetmeye başladı.
Biz bu şuuraltı merkeze nefis diyoruz.
