KAYBETTİK
Ömür ne büyük sermaye aslında,her anı paha biçilemeyecek kadar değerli olan ve yaşanmışlık ne güzel şey;bu dünyadan gidince elde tek kalan…
Ama kaybettik sermayemizin en anlamlı noktalarını ,mesela sokakta birbirine gülen yüzleri kaybettik. Tanıdık tanımadık bir çocuğu görünce içimizden gelen sevme hissini çaldınız bizden,yanlış anlaşılacak diye görmezden gelir olduk o rüya gülüşleri,birine selam verince yanlış mı anlar diye düşünür hale geldik,bizden insanlığımızı çaldınız,sıcak havalarda üşür hale geldik,bizden bir olmanın sıcaklığını çaldınız.Sırf elalem gibi olabilmek için ne çok değiştik ,el gördü hayatlarla çevrelendi etrafımız.Çatkapı gelinen misafirler yok artık,bir çay muhabbeti sıcaklığı da,bizde pişenin komşuya düştüğü de yok,birlikte yaşamanın güzelliğinin uçsuz bucaklığı da…
Sahi biz ne zaman bu hale geldik,sokakta oynamalar kalmadığı için mi kayboldu mahallemizin çocuğu kavramı,biz çocukken kaybolunca parkta bahçede aranırdık,herkes bulunacağımızdan emin,şimdi nerede bir çocuk kaybolsa en korkutan ihtimal belki mezarı oldu komşunun zemin
Otobüste göz kırpsak herkes şüphelenir halde şimdi,bir mahalle dolusu çocuğu saatlerce sokakta oynatanlar kimdi…’acaba ‘ile sarıldı dört bir yanımız güvenemez olduk hiç kimseye,ve çok başka şeylere özeniyoruz biz ne olduk böyle,biz benzedik neye …
Yıllardır hergün bir cenaze kalkıyor ömrümüzden ,birbir uğurluyoruz herşeyi gönlümüzden …Yitirdiğimiz insanlıktan bahsediyorum göz göre göre ,üstelik mücadelemiz yok ki anlatalım göğsümüzü gere gere… Anne babaya yükselir olmuş sesler , onları sustururcasina ,Öyle igrenclikler görüyoruz ki azıcık vicdan sahibini kustururcasina…Sırf kadın olduğu için toprak olan onca hayat, Öyle bir denge ki kimi parayla oyun oynar kiminin tek ekmeği bayat…Banane kıskacında kalmışız bize dokunmayan yılan yaşasın bin yıl, Görmez olmuşuz yoksulu ,ister öl sen köşede ister bayıl…Sokakta donup ölen insan var donan sadece o insan mı,Çöp niyetine atılan bebek doğma hediyesi daha kurumamis üstünde kalmış kan mi…Nasıl bu kadar duyarsız vicdansız olduk ,Abesler normal oldu , değerlerimizden vurulduk…Komşunun komşuya kalmamış bir selamlık muhabbeti ,Teknoloji ile kapatmaya çalıştık çayı kahvesi bahane olan sohbeti… ,Özgürlük diye diye edepsizlikler normal oldu bir birÜstelik öyle bir bataklık ki çıkamazsın hele bir gir…Büyük diye saygı mi duyacagim diye kandırmış kendini,Elalem gibi olmak safsatası yıkmış tüm bendini… ÖLÜYORUZ hem de her an yıkılarak teker teker Bizi biz yapan herşey şimdi geri kafalilik olmuş bu nasıl bir şer…Kılacak kimse kalmayacak cenaze namazını Çünkü tahamul de kalmadı kimse çekmez kimsenin nazını…Çok geç olmadan önlem almazsak eğer,Bir hiç kalacak elimizde ölümle eş değer …
