YİTİK ÜLKE
Öyle bir ülke nasip etmiş ki Allah bize ,dünyada cennet taşımak düşmüş nasibimize...Havası suyu bambaşka ,dört mevsimi sanki kartpostal ;insanı mert ,marşı tek ,bayrağı al...
Anadolu insanı ya işte deyip gururla anlatılan onca hikaye ,şimdi bakıyoruz da kaçı kaldı geriye ...
Tam olarak ne oldu ,kim çaldı değerlerimizi bizden ,geleceğin ümidi denen gençlik nasıl düştü böyle gözden?
Biz çocukken geç saatlere kadar dışarıda oyun oynardı çocuklar,asla kötü düşünmezdi kimse ,şüphelenmezdi akıllar ...
Komşu çocuğunu sevmeyi kaybettik önce bu adam bu çocuğa bakıyor niye ?Eskiden göz kırpmadan, yanağını sıkmak en normal şeydi diye...
Birlikte yanmayı kaybettik acısı olana saygı duymayı, kim icat etti cenaze evinde yemeği sofra kurmayı ...
Eskiden bir mahallede genç cenaze varsa bir hafta tv,müzik açılmazdı.Bir hafta komşular yemek getirir kimse bundan kaçınmazdı ...
Bahane demezdik gözümüzün önünde varsa kavga tartışma ,öyle bir hale geldik ki;”Olan sana olur ,karışma !”
Diziler filmler mi bu mahvolan insanlığın sebebi ,sadece sosyal medyadan mı su alıyor bu gemi ?
Akım diye yapılanlar ahlakta seviyenin dibi, sessiz kalmaya devam ettikçe bunlar daha iyi günler gibi ...
Ukalalık özgüven sanılıyor, ağızlar sanki leş gibi, özgürlük değil bu insanlığa atılan ateş gibi...
Nasıl düzelir bunca şey bu kadar vurdumdaymazken;bana dokunmayan yılan yaşasın anlayışında aymazken...
