Ürgüp Toprağı
 
Ürgüp Kazası Tahrirat Katibi Numan Bey’in güzeller güzeli kızı Emine
binbir yetenekle dikkat çekiyor, göz dolduruyordu.
 
Yaşı 17 olmuştu. İlkokulu bitirmiş, halılar,seccadeler dokumuş, iki kez hatim indirmişti. Fakat, o güne dek –bilindiği kadarıyla- hiç dünür gelmemişti.
 
Acaba, everilecek oğlu olan aileler, babanın makamından ötürü çekiniyorlar mıydı?
 İşin içinde reddedilmek de vardı ki, insana koyardı.
 
“İte bak! Ürdüğü yere bak!” sözü de pek yaygındı. Benzetmek gibi olmasın.Lafın gelişi.
 
Ortaokula yeni tayin edilmiş Matematik Öğretmeni Ekrem Bey, Kaymakamlık’a gide gele Numan Bey ile dostluğu ilerletmişti. Bu arada okulun hademesi Ali Ağa’dan da Emine’nin ününü, övgüsünü  duymuştu. Merakı  daha da artmıştı.
 
Bunca övülen bir genç kızı görememiş olmak…
Genç öğretmen kıvranıyordu. İlkokul öğretmeni Mehmet Bey’e anlattı. Anlaştılar.
“ Kadın, gelin, kız haftanın bir günü hamama giderler.
Kahvede oturalım, ben sana Emine’yi gösteririm.
İlkokulda öğrencim idi. Pek tatlı bir kızdır.”
 
Ekrem Bey, daha görmeden Emine’ye aşık olmuştu. Hayalinde canlandırıyor, yazacağı mektupları düşünüyor, “Hatıra Defteri”ne her gün Onunla ilgili yazılar yazıyordu.
 
Kahvenin önüne oturdular. Mehmet Bey, Emine’yi işaret etti.
“ İşte, fistanı gül renkli kız, yanında yengesiyle anası da var.”
 
Ekrem Bey, hiç şaşırmadı. Tam düşlerinde yaşattığı kız idi. Alımlı,çalımlı, güzel mi güzel.
Öz güveni olan bir kızın sağlam yürüyüşü…O gün Kaman’daki babasına mektup yazdı. “Hayırlı bir iş için, Ürgüp’e gelmelisiniz!” diye ekledi. Bu işi olmuş bitmiş sayıyordu.
Emine için daha iyi bir talip  çıkarmıydı ki?
 
Ertesi gün, çarşıdan geçerken, esnafın dükkan önlerinde biraraya gelmesini, bıyık altından gülmesini kötüye yormadı Ekrem Öğretmen. Çocuktan al haberi derler.  Ortaokulda, yetişkin bir kız öğrencisi  de “ Hocam, hayırlı olsun!” deyince pek şaşırdı, utandı. Reddedemedi de.
 
Akşam, öğretmenlerin toplandığı, yarenlik ettiği kulübe gidince , şaşkınlığı daha da arttı.
Sinason köyünün öğretmeni Fuat Bey, babacan bir tavırla anlattı:
“ Evladım, daha yenisin Ürgüp’te. İnsan bir danışır.
Numan Bey, kızını bekar bir kaymakam için hazırlıyor. O yüzden kimseye vermedi , Vermeyecek de…Gelen dünürleri de hep reddetti.”
Utandı, apal oldu yüzü Ekrem Öğretmenin. Haber nasıl süratle yayılmıştı böyle. Hayret…
Ortahisar köyü öğretmeni  Asım Bey gülerek girdi söze :
“ Daha öğreneceksin  genç arkadaşım.
Ne demişler: Ürgüp toprağından çanak, çömlek,testi  olmaaaz!”