OZAN MEHMET ALİ GÜÇLÜ’DEN SEÇME ŞİİRLER

Doç. Dr. Faruk GÜÇLÜ

Ozan Mehmet Ali Güçlü 1929 yılında Nevşehir Kozluca Köyü’nde dünyaya geldi. Nüfus kaydında 1931 doğumlu olduğu yazılıdır. Herikli Aşiretine mensup “Apıllar” olarak bilinen ailedendir. Annesi Gülizar babası köy muhtarı olan Hasan’dır.7 Mart 2016 tarihinde vefat etmiştir. Geri de el yazısıyla yazdığı şiirlerden oluşan üç defter kalmıştır.

 Bu Köyde Doğdum başlıklı şiirde bu durumu şöyle anlatır.

“Sene yirmi dokuz bahar ayında

Kozluca köyünde ahşap bir evde

Kıtlık senesinde, yokluk gününde

Dünyaya gelmişim acı zamanda”

Kurtuluş Savaşı sonrasında 1929 Dünya Ekonomik Bunalımını da yaşayan ülkemiz 1928-1929 yıllarında derin bir kıtlıkta yaşamıştır.

Yaşamı boyunca haksızlığı, hırsızlığa ve yolsuzluğa hep karşı çıkmıştır.

“Daha dün çobandı şimdi oldu İstanbullu

Sümüğü akardı, yırtıktı donu

Kışın saman yakardı bulamazdı odunu

O da yakalamış sahte faturanın tonunu”

Herikli Aşiretine mensup Memişliler kabilesi Kozaklı’nın Kalecik Köyünden Kozluca Köyüne 18 YY ilk yarısında göç etmiştir.

“Kırımdan gelmiştir aşiret boyu

Aşireti Herikli Oğuzdur soyu

Dağıldığı yer Kozaklı Kalecik Köyü

Aşireti dağıtmış Yozgat’ın beyi”

Henüz Cumhuriyet’in ilk yıllarında köyde okul yoktur. Cumhuriyet hemen köye eğitmen yollar Yuva Köyünden İsa Yiğitgülsüm Kozluca Köyü’nün ilk eğitmenidir. Mehmet Ali Güçlü de ilkokul üçüncü sınıfa kadar(okul üç yıllıkmış o zamanlar) köyünde ilkokulu okumuştur.

Ozan yaşamın sonuna geldiğinin de farkında olsa gerek ki aşağıdaki şiiri yazmış

“Başladı yolculuk meçhule doğru

Çektim atımı taktım gemini

İçirdim suyunu ,verdim yemini,

Gidiyorum dostlar size elveda

..

Selam verdim boz dumanlı dağlara

Bahçelere mor salkımlı bağlara

Can veren güneşe, esen rüzgara

Karanlık gecelere elveda

..

Çağırın dostları gelsin yanıma

Gelsin çocuklarım ağlasın bana

Güzel dünyam doymadım sana

Ben doymadım doyanlara elveda..

1960 lı yıllarda Kozluca Köyü muhtarlığı da yapan Mehmet Ali Güçlü, köyün iki yanında yer alan Kayalık Mevki(Taşın Tepesi)ne Meşe ağaçları da dikerek köyün küçük çaplı bir koruluğa kavuşmasını da sağlamıştır.