Kitap İncelemesi (2): Hyunam-Dong Kitabevi
Son zamanlarda bu kitabı Instagram’daki bookstagram hesaplarında, 1000Kitap’taki okurların yaptığı incelemelerinde, paylaştıkları alıntılarda çok sık görür olmuştum. Bu aralar beğenilen bir kitap olduğu kesin, mesela bendeki kitapta 110. baskı olduğu yazıyor.
Kimileri beğenirken kimileri de beğenmiyor. Ben ise kitabı okurken ne beğendim diyebildim ne de beğenmedim, ta ki son sözü okuyana, yazarın ilk kitabı olduğunu öğrenene kadar…
Önce konusunu, sonra da düşüncelerimi yazayım:
Youngju bir hayatı, bir düzeni vardı ama o her şeyi geride bırakarak hayallerini gerçekleştirmek ister. Hayalindeki Hyunam-Dong Kitabevi’ni açar. Kitabevini açmasına açar ama ilk zamanlar kimse gelmez, kendisi ise kitabevine bir müşteri gibi geliyor, bir müşteri gibi gidiyordu. Zamanla kitabevinin adını duyurmak, kitapseverleri dükkânına çekmek için kitap kulüpleri kurar, yazarlarla söyleşiler yapar, yazarlık derslerin verilmesini sağlar…
Youngju bir yandan geçmişiyle mücadele ederken, diğer yandan da Hyunam-Dong Kitabevi’ni daha da iyi yerlere getirmek için çaba harcar. Çabasının karşılığı ise müşterilerine yansır…
Kitabın konusu çok güzel bence, bir kitapçının ve kitabevine gelen müşterilerinin hikâyelerini anlatıyor. Kitapseverlerin hoşlarına gidecek satırlar var kitapta. Hatta Youngju’nun yanında çalışan, kitabevine gelen müşterilere kahve yapan Minjun sayesinde kahvenin inceliklerini ve kahve kitap ikilisinin ilişkisini okuyoruz. Kitabevine konuk yazar olarak gelen, sonrasında da Youngju yazar dersleri vermesini istediği için çağırdığı Seungwoo sayesinde de yazmak, yazarlık hakkında güzel şeyler okuyoruz. Kitabın konusu güzel, anlatımı sade ve akıcı, okudukça insanın yüzünde tebessüm oluşuyor.
Ama gelelim kitabın eksik tarafına. Bir roman olaysız olmaz, romanı okutan olay ya da olaylardır. O merak duygusu, ilerleyen sayfalarda neler olacak sorusu okutur romanı. Ancak Hyunam-Dong Kitabevi’inde tam manasıyla elle tutulur, gözle görülür bir olay yok. Kitabın eleştiri alan tarafı da bu. Kitapta olaydan çok duyguları, düşünceleri, yalnızlığı, tükenmişlik hissini anlatmış, bunların üzerinde durmuş. İçsel savaş veren karakterlerimiz şifayı arıyor. Kimi kitapta, kimi kahvede, kimi de örgü örmekte buluyor şifayı…
Kitabın birçok artıları varken eksikleri anlayışla karşılanmalı. En nihayetinde yazarın ilk kitabı. Ayrıca kitabın son söz yazısında, yazarımız şu satırları yazmış:
Kendi hızını ve yönünü bulan, düşüncelerle boğuşan, sarsılan, umutsuzluğa düşse de kendine inanıp bekleyen insanların hikâyelerini; çabalayıp toparlanmadıkça kendi benliğimiz de dahil olmak üzere kendimizle ilgili birçok şeyi küçümser hale geldiğimiz bu dünyada, küçük çabalarımız, emeklerimiz ve istikrarımızı savunan bir hikâye. Daha iyisini yapmalısın diyerek kendimizi zorladığımız için günlük yaşamın neşesini yitiren bizleri sıcacık kucaklayan bir hikâye.
Romanı istediğim amaç doğrultusunda yazabildim mi bilemesem de, pek çok okuyucu kitabın sıcak bir teselliyi andırdığını söyledi. (Son Söz/syf. 284)
Bence istediği amaç doğrultusunda yazabilmiş. Yazarımızın son söz yazısına bakarsak, ilk kitabı olduğunu göz ardı etmezsek gayet başarılı bir iş çıkardığını söyleyebiliriz.
