Kitap İncelemesi: Bir Kelime Daha
Cahit Zarifoğlu’nun ilk okuduğum eseri Yedi Güzel Adam’dı. Merak etmiştim ve okumuştum. Ama şiir türünü pek sevmeyen, okumayan biri olarak Yedi Güzel Adam’ı okumam büyük hata olmuştu. Cahit Zarifoğlu’nun kaleminden soğumuştum. Bir daha ya da en azından uzun bir süre Cahit Zarifoğlu’nun kitabını okumam diye düşündüm ve okuma listemde bulunan Bir Kelime Daha’yı bekletmeye aldım.
Hani her kitabın okunacağı bir zamanı vardır, o zamanı bekler denir ya… İşte Bir Kelime Daha’nın okunma zamanı da uzak değilmiş, ben okumamayı düşünsem de... Okumaya başladığım da ise keşke daha önceden okusaydım dedim.
Kitabın içeriğine gelirsem:
Aslında Bir Kelime Daha, Cahit Zarifoğlu’nun hayattayken yazdığı bir kitabı değil (Hayattayken kaleme aldığı eserler ise İşaret Çocukları (şiir-1967), Yedi Güzel Adam (şiir1973), İns (öykü-1974), Menziller (şiir-1977), Yaşamak (günlük-1980), Korku ve Yakarış (şiir-1985), Savaş Ritimleri (roman-1985), Bir Değirmendir Bu Dünya (deneme-1986), Sütçü İmam (oyun-1987) ve çocuklar için yazdığı Katıraslan (1983), Serçekuş (1983), Ağaçkakanlar
(1983), Yürekdede ile Padişah (1984), Küçük Şehzade (1987) idi). Zamanında Cahit Zarifoğlu’nun dergilere, gazetelere (Mavera, Yeni Devir ve Milli Gazete gibi yerlere) yazdığı yazıları Ketebe Yayınevi tarafından bir araya getirilmiş. İyi ki de getirmişler. Edebiyatla ilgilenenler için rehber niteliğinde ve hatta kitaplıklarında kesinlikle olması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum.
Kitabı okurken Cahit Zarifoğlu karşımda oturuyor da sohbet ediyor hissine kapıldım. Kitabın çoğu yerinde keşke günümüzde yaşayan bir yazar olsaydı diye düşündüm. Cahit Zarifoğlu sohbet eşliğinde bize edebiyat görüşlerini anlatıyor ve ayrıca belli bazı yazarların kitaplarından bahsediyor. Bir kitabın içinde birçok kitap var diyebiliriz, Cahit Zarifoğlu sayesinde okunacaklar listesine yeni kitaplar ekledim.
Kitabın her bölümü güzeldi ama ben en çok ‘Gül Yetiştiren Adam Üzerine Yazarıyla Bir Konuşma’ bölümünü sevdim (sayfa 143-149). Gül Yetiştiren Adam’ı okumuştum, okuyalı da öyle çok olmadı ve arayı açmadan Bir Kelime Daha’da böyle bir bölüme denk gelmek mutlu etti beni. Yazarın kitabı hakkında yapılan söyleşi okumak güzeldi, hele de kitabın konusunu bilince daha da güzel, anlamlı geliyor insana. Ayrıca Cahit Zarifoğlu’yla Rasim Özdenören’in arkadaşlığını bilince o yazı daha da bir güzel oluyor bence…
Yazarın kitap, edebiyat hakkında bilgi verdiğini söyledim. Öyle de zaten ama aynı zamanda da sinema konusuna da değiniyor. Tabii yazılar, edebiyat yazıları olunca sinema konusu da kitaptan uyarlanan filmler oluyor. ‘Filme Uyarlanan Birkaç Kitap’ (sayfa 151-166) bölümünde işliyor. Mesela Rasim Özdenören’in Çok Sesli Bir Ölüm adlı öyküsü filme uyarlanmış ve bu film hakkında bilgiler veriyor okura…
Dilim döndüğünce, kalemim yazdığınca anlatmaya çalıştım ama elbette ki en güzeli Bir Kelime Daha’yı okumak. Edebiyatla ilgilenenlerin beğeneceklerini düşünüyorum.
O zaman son olarak yazımı kitaptan bir alıntı ile bitireyim:
“Ben hayalperest olmaktan; bir hayal kurup, onu öne bir yere çıkarıp, ona doğru, onu gerçekleştirmek için proje yapmaktan yanayım.” (sayfa 169)
